कृष्णाचा जन्म - Krishnacha Janma

Sree Krishna Janma Ktha Marathi Goshti Madhe 

Part - 2

कृष्णाचा जन्म - Krishnacha Janma

"देवकीला काही दिवसांनंतर एक मूलं झालं. कंसाला लगेच पहारेकऱ्यांकडून ही बातमी समजली. कंस ताबोडतोब वाडयात आला व त्याने देवकीच्या रडण्याकडे लक्ष न देता तिच्या हातातून ते मूल ओढून घेतले व वाडयाबाहेर जाऊन एका शिळेवर आपटले.

देवकीची पुढची सहा मुलंही अशा प्रकारे कंसाने मारून टाकली.

वसुदेव-देवकी यांना आपली मुलं मारल्याबद्दल अतिशय दुःख होत असे पण त्यांचे कंसापुढे काही चालत नव्हते. देवकीला होणारा आठवा मुलगा आपला शत्रू आहे हे कंसाला कळलं होतं, म्हणून त्याने आठव्या मुलाच्या वेळेस वाडयावर अधिक कडक पहारा ठेवण्याची व्यवस्था केली.

देवकी आठव्या मुलाच्या वेळेस रात्री बारा वाजता प्रसूत झाली.

तो दिवस श्रावणातील वद्य सप्तमीचा दिवस होता. जन्माला आलेला हा आठवा मुलगा अतिशय तेजस्वी होता. त्या लहान व गोड बालकाला पाहून त्याला आपण कंसापासून वाचवावे असे वसुदेव-देवकी दोघांनाही वाटले. तो विचार दोघांच्या मनात येताक्षणी वाडयावरच्या पहारेकऱ्यांना अचानक झोप लागली व आपोआपच वाडयाचे दरवाजे उघडले.
ते बघताच वसुदेव लगेच त्या मुलाला खांद्यावर घेऊन निघाला.

वसुदेवाचा जिवलग मित्र नंद हा यमुनेच्या पलीकडे गोकुळात रहात होता. नंद हा एक गोप सरदार होता. वसुदेवाने त्याच्याकडे जायचे ठरविले.

श्रावण महिना असल्यामुळे सगळीकडे धो धो पाऊस पडत होता. त्यामुळे यमुना नदीला पूर आला होता. पूर फारच जोराचा होता; परंतु तरी देखील वसुदेव न घाबरता तसाच नदीत शिरला.

वसुदेव नदीतून जात असताना अचानक त्याने खांद्यावर घेतलेल्या बालकाच्या पायाचा स्पर्श पाण्याला होताच चमत्कार झाला. आणि यमुनेचं पाणी एकदम दुभंगलं आणि वसुदेव सुरक्षितपणे नदीपार झाला.

तेव्हा गोकुळात नंदाची पत्नी यशोदा देखील प्रसतू झाली होती. तिला मुलगी झाली होती.

जेव्हा वसुदेव नंदच्या घरी गेला तेव्हा सगळीकडे सामसूम होती.

वसुदेवाने देवकीचा मुलगा यशोदेच्या कुशीत ठेवला व नुकतीच जन्मलेली यशोदेची मुलगी घेऊन तो मथुरेला परतला.
हे सगळं होईपर्यंत मथुरेतील वाडयातील कोणीही जागं झालं नाही.

वसुदेव पहाटेच्या वेळी परत आला तेव्हा पहाऱ्यावरची मंडळी जागी झाली.

त्यांनी देवकी प्रसूत झाल्याचं पाहून लगेचच कंसाला ती बातमी कळवली. ती बातमी ऐकून कंस धावतच वाडयात आला. त्याने देवकीच्या पुढयात असलेलं मूल पाय धरून उचललं.

ते बघून देवकी कंसाला गयावया करत म्हणाली, “दादा, ही मुलगी आहे, हिला मारू नकोस रे!”

तिचे रडणे बघून देखील कंसाला तिची दया आली नाही, व त्याने तिचे न ऐकताच त्या मुलीला बाहेर आणून तो शिळेवर आपटणार तोच ती मुलगी त्याच्या हातातून निसटली व आकाशात जाता जाता कंसाला म्हणाली, “दुष्टा, तुझा शत्रू जन्माला आला आहे व तो सुखानं वाढतो आहे. आता त्याच्या हातून तुझा नाश अटळ आहे.